Ritim-Nefes Sergisi
Sanatçılar: Burak Taşdemir, Defne Alok, Derin Aykın, Fatma Temel, Güliz Kayahan, HeX, İlkay Günerli, Mehmet Orhan Dal, Yağız Küçükemre, Yeşim Ezgi Ulaş
Küratör: Güliz Kayahan
Yardımcı Küratör: Şevval Remziye Erdinç
Grafik Tasarım: Mehmet Orhan Dal
Sergi Fotoğrafçısı: Tuğçe Şenbaş
Editör: Gizem Kayahan
Sergi Tarihi: 11 Kasım-11 Aralık
Sergi ve Eserler Hakkında İletişim: gulizkayahan1@gmail.com
Yaşam; hem bireysel, hem de toplumsal alanda farklı ritimler içerisinde hareket etmemizle oluşuyor. Kendi ritimleri içerisinde nefes alan bireyler; toplulukları, dolayısıyla toplumu oluşturuyor. “Yaşam” ismini verdiğimiz bu akışın içerisinde; ritmin, en somut haliyle karşımıza çıktığı olgulardan biri ise; müzik. Belli bir ritme göre birbirini kovalayan sesler; sokağın, evlerimizin, belki de bedenlerimizin ve yaşamımızın müziklerini oluşturuyorlar. Ve belki de bir yerde; aynı müziği dinlerken, aynı müzikle dans ederken, aynı seslere karışmışken, benzer nefesler alıyoruz…
Ritim/”Nefes” sergisinde, işlerini görecek olduğunuz 10 sanatçının, 3 farklı şarkıyı dinleyerek, kendi üretim disiplinleri çerçevesinde nasıl işler çıkardıklarını ve bu 10 farklı sanatçının aynı şarkıları dinlerken duygulanımlarını, görsel sanatlar alanında nasıl kullandıklarına tanıklık edeceksiniz.
Sergide yer alan 3 farklı şarkı; 3 Murat Efe Yağmur, Ulaş Çam ve Baran Buğday’ın ellerinden, farklı hissiyatları dile getirerek bestelendiler.
İlk şarkı “İstanbul” şehir metaforu üzerinden; değişim, gelişim ve dönüşüm temalarına yoğunlaşılmasına zemin hazırlıyor.
Yakın bir gelecekte yok olması beklenen bir yıldız üzerine yazılan şarkı “Betelgouse” ise; temelini doğum ve ölümden alıyor. Bu şarkıda, yıldız imgesi üzerinden bir hayat hikayesine tanıklık ediyoruz.
Üçüncü şarkı “Little Bangs” ise doğaçlama üzerine kurulmuş, sanatçıların neden-sonuç ilişkisinden uzakta üretimlerde bulunmasını amaçlıyor.
Bu sergide; bahsettiğimiz üç şarkı, 10 sanatçıya dinletiliyor ve sanatçılar, şarkılardan aldıkları duygulanımlarla eser üretiyorlar. Böylece izleyiciyiciler için bu düşüncelerin görsel sanatlar alanına aktarımı ortaya çıkıyor. Ve hepimiz aynı sorunun cevabını arıyoruz: Dinlenen müziğe göre hareket eden farklı sanatçıların elleri, zihinlerinden neleri somutlayarak esere dönüştürecek?
Eğer aynı müziği dinleyen kişiler benzer nefes ritimleri ile dans edebiliyorlarsa, aynı şarkıyı dinleyerek çizim yapan sanatçılar da benzer el hareketleri gösterecekler mi? Benzer renkleri seçecek; dahası, müziği yapan kişiyle; benzer duygulanımları, dışavurumları mı gösterecekler?
Ritim sergisi, nefes altmetni ile tüm bu soruların izleyici için deneyime dönüştüğü bir platform oluşturuyor.
Bu sergide; bir müzisyenin nefesini dinleyecek, bir fırçanın ritmini hissedeceksiniz. Ve belki de böylece; izleyicinin, müzisyenin ve sanatçının aynı nefeste buluştuğu işler ortaya çıkacak.
Güliz Kayahan